شد کشته بمحراب عبادت حیدر / هر دیده بحال مرتضی می گرید

 دانی زچه رو دیده ما میگرید / در ماتم شاه اولیا می گرید

تنها ز غمش اهل زمین گریان نیست / عیسی به فلک از این عزا میگرید

با تسلیت ایام شهادت مولای متقیان

در مناجات شبانه شبهای قدر را التماس دعا دارم

بر روح تمام شیعیان تیغ زدند

بر مردترین مرد جهان تیغ زدند

خورشیدبه سینه، ماه برسر می زد

انگاربه فرق آسمان تیغ زدند.

سالروز ضربت خوردن امام علی(ع) تسلیت باد

شد کشته بمحراب عبادت حیدر

هر دیده بحال مرتضی می گرید

بـا گفتن �قد قتل� ز جبریل امین

در خلد برین خیر نساء میگرید . . .

از حیدر مردانه ، عنایـت شده امشب

 از ضربـت شبگانه شــکایت شده امشب

 این قصه که امشب همه عالم به عزایند

 از میـخ در خانه حـکایت شده امشب . . .

دنیای دنی، جای کسی همچو علی نیست

آغشت به خون، روی جهان‏تاب علی را

تا رد نکند خالق او، خواهش اورا

ز آن رنگ شهادت زده، محراب علی را . . .

نــخــورده سفــره‌ات جز خشک‌نانی

نــدیــده کـام تو جز استخوانی

نـــــدارد آســـمـــــان حــجـــره تـــو

به جز اقلیم اشکت کهکشانی . . .

خداحافظ ای نخــــــــل ها چاها

دگر نشـــــنوید از علـــــــــی آه ها

که شام علــــــــی گشته دیگر سحــــــر

که امشــــــــب رود نزد پیغمـــــــبر . . .

دل را ز شرار عشق سوزاند علی(ع)

یک عمر غریب شهر خود ماند علی(ع)

وقتی که شکافت فرق او در محراب

گفتند مگر نماز می خواند علی(ع) . . .

محراب کوفه امشب در موج خون نشسته

یا عرش کبریا را سقف و ستون شکسته

سجاده گشته رنگین از خون سرور دین

یا خاتم النبیین، یا خاتم النبیین

از تیغ کینه امشب فرقی دو نیم گردید

رفت آن یتیم پرور، عالم یتیم گردید

با عرض تسلیت و التماس دعا

یک عمر تماشای دری خون آلود / یاد آوری حادثه ای سرخ و کبود

کم کم به علی بال پریدن میداد / ای تیغ نیازی به حضور تو نبود . . .

به فرق نازنینش کی اثر می کرد شمشیر

یقینا ابن ملجم وقت ضربت یا علی گفت . . .

برای صیقل روح و روان ها /  به دل دریائی ازایمان نشانیم

 برای اولین مظلوم عالم /  بسی خون دل ازچشمان چکانیم

 هزاران لعنت و نفرین بسیار /  به قاتل های مولا مان رسانیم . . .

 آری ما را بر عظمت و شناسایی شب قدر راهی نیست

تنها می توان درزیر باران رحمتش ایستاد تا برما ببارد

و جانهایمان را از آب زلال خود شست وشو دهد و پاک سازد . . .

و کنون وقت دعاست

وقت شکر از کرم و لطف خداست

وقت عاشق شدن و مهر و صفاست

وقت امید بر قلم عفو خداست

التماس دعا

الهی ان شب که همه قران به سر می گذارند

ما را توفیق بده قران را به دل کنیم . . .

سی شب خرابت می نشینم تا سحر گاهان

 شاید به دست لطف کردی قصد تعمیرم

 ای اسم های اعظمت امن یجیب عشق

 هرشب سحرپرمی کشم �اما به زنجیرم

شب قدر است تقدیرش بدانم

 مدبر اوست تدبیرش بدانم

 به آیه آیه ها ی کایناتم

 زهی ، ابلیس وتزویرش بدانم

 از آن دست مضطّر به بالا

 خدا گویان ، تکبیرش بدانم

امشب خدا بگشود درهای سما را

پیوسته می خواند به خود اهل دعا را

گر پهن کردی ساعتی سجاده ات را

یاد آر یاران و ببرهم نام ما را

خدایا در این شبهای قدر قدم هایی را که برایم بر می داری بر من آشکار کن

تا در هایی را که به سویم میگشایی ندانسته نبندم

و در هایی را که به رویم میبندی به اصرار نگشایم . . .

التماس دعا

شب قدر است و قدر آن بدانیم /  نماز و جوشن و قرآن بخوانیم

 به درگاه خدا غفران و توبه / به شرطی که سر پیمان بمانیم

 برای پاکی نفس و سعادت / همیشه بهر خود شیطان برانیم . . .

الهی

تو را سوگند بر مظلو میت علی و دلهای مملوّ از آه و فغان

به حرمت شب قدر بینوایان را در حسرت سعادت ناشی از فضیلت خویش مسوزان

و دلهای افتاده را از درگاه با عظمت خویش نا امید مفرما

یارب چه بسی جرم و گناهم دیدی

رسوائی من به رحمتت پوشیدی

امید من است و بخشش روز جزا

جز درگه تو نیست مرا امیدی . . .

باز قدر آمد و شور دگری برپا شد

 نور قرآن ببارید ، شرری برپا شد

 شب قدر آمد و چشمان دلم شهلا شد

 شبنم عشق ببارید و شبم ، یلدا شد . . .

باز کن فالی و آیات غزل را بنگر

 آنکه استاد عَزل گفت همان می آید

 اینهمه آیه تجلی شده دریک شب قدر

 آسمان راه نجات است از آن می آید

 اطلسی دلنگران از شب پاییزه مباش

 سبزه و رویش گل بعد خزان می آید . . .

شب قدر است جسم تو کز او یابند دولت‌ها / مه بدرست روح تو کز او بشکافت ظلمت‌ها

مگر تقویم یزدانی که طالع‌ها در او باشد / مگر دریای غفرانی کز او شویند زلت‌ها

امشب این دل یاد مولا می کند

لیلة القـدر است و احیا می کند

بشنو ای گـوش دلها بی صدا

نغمه ی فـزت و رب الکعبه را . . .

شب قدر

شبی است که در عرصه آن انسان، ره صد ساله را یک شبه طی می کند . . .

رسول خدا (ص)

هرکه شب قدر را زنده بدارد تا سال دیگر عذاب از او دور می گردد . . .

ای کاش از این خاک، صدا برخیزد

یا دستی باز بر دعا برخیزد

ای کاش دل فتاده در دام گناه

با گفتن یا علی(ع) ز جا برخیزد . . .